Hoe duurzaamheid binnen infra ruim baan krijgt
De benodigde extra duurzaamheidsinspanningen binnen de infra sluiten niet altijd aan op de weerbarstige praktijk. Bouwers willen wel, maar stuiten regelmatig op de wensen en eisen van opdrachtgevers. Maikel Ruijs en Wouter van Leeuwen van Heijmans bepleiten daarom drie maatregelen om het gat te dichten tussen droom en daad.
Zonder extra duurzaamheidsinspanningen lopen klimaat, natuur en milieu onherstelbare schade op. Aan de ene kant zien we aannemers in de Grond-, Weg- en Waterbouw (GWW-sector) stappen zetten. Aan de andere kant sluit de werkwijze van opdrachtgevers er niet voldoende op aan. Deze drie voorstellen helpen dat op te lossen:
1. Neem alle duurzaamheidshandelingen op in de RAW
Het is belangrijk om een duurzame aanpak zo goed mogelijk te beschrijven in de RAW (Rationalisatie en Automatisering Grond-, Water- en Wegenbouw). Zo moet de aannemer in de bestekposten helder maken welke inspanningen deze op het vlak van duurzaamheid levert. Op die manier is hergebruik van materialen – in stuks/meters of percentages objectief, meetbaar en zichtbaar.
2. Vraag de bouwer eerder aan tafel
In de praktijk zien we dat overheden regelmatig kansen laten liggen om projecten zo duurzaam mogelijk uit te voeren. Oorzaak: (te) laat bouwers aan tafel uitnodigen. Terwijl die juist de benodigde kennis en kunde in huis hebben. Zo weten bouwers in tegenstelling tot schrijvers van een RAW exact welke duurzame producten op de snel veranderende markt voorhanden zijn. En vroeger aanschuiven heeft nog meer voordelen. Het reduceert het risico dat het RAW-bestek een te strak keurslijf wordt. Bovendien kan het voorkomen dat een duurzame aanpak knelpunten in de planning veroorzaakt.
Laat het aan de bouwers over wat de beste duurzame oplossing is. De markt verandert zo snel.
3. Voer striktere handhaving en toezicht uit
Bij aanbestedingen wordt steeds vaker elektrisch materieel uitgevraagd – van aggregaten tot rupskranen. Dat kan een 100%-score opleveren. Goede zaak, maar de gedane beloftes inlossen is vers twee. Zo belandt duurzaamheid nogal eens in het gat tussen droom en daad. Toezicht op – en handhaving van – duurzaamheidsbeloftes in een EMVI-BPKV blijft in de praktijk regelmatig uit of is niet optimaal. Dat benadeelt de bouwer die duurzaamheid wél serieus neemt.